© Γαμβρέλλη Χριστίνα
Φτάνοντας στα άκρα
Οι διατροφικές διαταραχές όπως η ανορεξία και βουλιμία αποτελούσαν και αποτελούν αρκετά σοβαρό πρόβλημα της κοινωνίας μας. Συγκεκριμένα, ως διατροφική διαταραχή περιγράφεται κάθε συμπεριφορά γύρω από το φαγητό που αποκλίνει από το κανονικό. Είτε μιλάμε για υπερκατανάλωση (βουλιμία) είτε για ασιτία (ανορεξία), οι διατροφικές διαταραχές είναι πολύ επικίνδυνες και μπορεί να επιφέρουν άσχημα αποτελέσματα.
Αυτό που δυσχεραίνει την αντιμετώπιση των διατροφικών διαταραχών είναι οι πολυάριθμες προκαταλήψεις που υπάρχουν γύρω από αυτές. Για παράδειγμα, πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι τέτοιου είδους διαταραχές αφορούν αποκλειστικά στα κορίτσια, πράγμα που είναι γελοίο. Σίγουρα οι περισσότερες περιπτώσεις διατροφικών διαταραχών είναι κορίτσια αλλά είναι σημαντικό να θυμάται κανείς πως δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον οποίο και τα αγόρια δεν μπορούν να εκδηλώσουν τέτοιες διαταραχές. Επιπλέον, κυρίαρχη είναι η αντίληψη πως αν είναι κανείς ανορεξικός σημαίνει πως δεν του αρέσει το σώμα του. Αυτό είναι εν μέρη σωστό και τις περισσότερες φορές ισχύει. Ωστόσο, υπάρχουν και άλλοι λόγοι για τους οποίους ένα άτομο μπορεί εκδηλώνει μια διατροφική διαταραχή και είναι κυρίως διάφορων μορφών ψυχολογικά προβλήματα. Επίσης, οι περισσότεροι άνθρωποι κρίνουν την σοβαρότητα μιας διατροφικής διαταραχής από το πόσο αδύνατο είναι το άτομο που την εμφανίζει. Σίγουρα, τα περισσότερα ανορεξικά άτομα είναι υπερβολικά αδύνατα αλλά υπάρχουν και πολλές εξαιρέσεις που ακόμα και αν δεν κινδυνεύουν από τους κινδύνους που το υπερβολικά λίγο βάρος συνεπάγεται θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται με παρόμοια σοβαρότητα. Εν τέλη αυτό που είναι κρίσιμο να θυμάται κανείς είναι το γεγονός ότι η ανορεξία δεν είναι η μοναδική διατροφική διαταραχή και ότι όλες οι διατροφικές διαταραχές είναι ασθένειες ψυχολογικές και όχι σωματικές ώστε η σοβαρότητα τους δεν είναι καλό να κρίνεται με σωματικά κριτήρια αλλά με ψυχολογικά.
Οι διατροφικές διαταραχές είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες και αυτό γιατί σχετίζονται με μια από τις βασικότερες ανάγκες του ανθρώπου, το φαγητό. Πως μπορεί να λειτουργήσει σωστά ένας οργανισμός που δεν λαμβάνει την απαραίτητη ενέργεια; Η απάντηση είναι πως δεν μπορεί. Και δεν είναι μόνο η απότομη πτώση του σωματικού βάρους που προβληματίζει αυτά τα άτομα. Ένα άτομο που δεν τρέφεται σωστά δεν μπορεί να σκεφτεί καθαρά και η διάθεση του είναι πολλές φορές καταθλιπτική. Επηρεάζεται και αντιδρά σε διάφορα θέματα με τρόπο παράλογο ενώ το ίδιο δεν το αναγνωρίζει. Επίσης δεδομένου του ότι οι διατροφικές διαταραχές πολλές φορές συνοδεύονται με υπερβολική σωματική άσκηση, το άτομο είναι μονίμως κουρασμένο και αδύναμο. Αποφεύγει τις εξόδους και τις συναντήσεις στις οποίες υπάρχει φαγητό, απομονώνονται από όλους και ζει σε ένα δικό του κόσμο. Σε έναν κόσμο που το πώς φαίνεσται ή το πόσο ζυγίζει σημαίνει περισσότερα από οτιδήποτε άλλο. Ζει με σκοπό την απώλεια σωματικού βάρους όχι απαραίτητα για να νιώσει καλά με το σώμα του αλλά έχουν παρατηρηθεί περιπτώσεις που τα συγκεκριμένα άτομα εκδηλώνουν τέτοιες διαταραχές γιατί νιώθουν πως χάνουν τον έλεγχο στην ζωή τους. Με αυτό τον τρόπο υπενθυμίζουν στους εαυτούς τους πως ακόμα και αν μερικές καταστάσεις ξεφεύγουν από τον έλεγχο τους, υπάρχει κάτι για το οποίο έχουν τον πλήρη έλεγχο.
Το να βοηθήσει κανείς κάποιον ο οποίος έχει μια διατροφική διαταραχή δεν είναι καθόλου εύκολο. Για το άτομο που απλά βλέπει και δεν βιώνει ίσως φαίνεται παράλογο πως κάποιος μπορεί να στερήσει κάτι τόσο σημαντικό από τον εαυτό του. Ωστόσο θα ήταν καλό να καταλάβουμε ότι για τα άτομα αυτά οι συγκεκριμένες συμπεριφορές μπορεί να φαίνονται απόλυτα λογικές και τα ίδια να νιώθουν ότι τους βοηθάνε. Γι αυτό οι περισσότερες προσπάθειες ατόμων να βοηθήσουν γίνονται αντιληπτές από εκείνα τα άτομα σαν εχθρικές, σαν να θέλουν το κακό τους. Σίγουρα αντιλαμβάνονται όλες τις παρενέργειες που μια διατροφική διαταραχή συνεπάγεται αλλά συνεχίζουν προς αυτήν την πορεία πιστεύοντας πως το αποτέλεσμα θα είναι το επιθυμητό. Το θέμα είναι ότι το αποτέλεσμα που επιθυμούν απομακρύνεται όλο και περισσότερο από αυτούς καθώς η διατροφική διαταραχή κορυφώνεται και στην τελική δεν το φτάνουν ποτέ. Γιατί αυτό που επιθυμούν, αυτό που η διαταραχή τους κάνει να πιστεύουν ότι επιθυμούν, δεν είναι κάτι πραγματικό. Είναι ένα τέχνασμα, μια ιδέα που καρφώνεται στο μυαλό τους, το εγώ της διαταραχής τους που ικανοποιείται όσο το άτοπο παραδίδεται όλο και περισσότερο σε αυτή, γι αυτό με την ικανοποίηση ενός στόχου έχουμε αμέσως την εμφάνιση του επόμενου. Ως αποτέλεσμα, το άτομο προσπαθώντας να πετύχει το ιδανικό της διαταραχής του, το φτάνει στα άκρα.
Συμπερασματικά, οι διατροφικές διαταραχές είναι ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν πολλά άτομα ανεξάρτητα από την ηλικία, το φύλο, την καταγωγή, τα κιλά. Είναι πολύ επικίνδυνες και βλάπτουν το άτομο με πάρα πολλούς τρόπους, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Για την βοήθεια τον συγκεκριμένων ατόμων στην πορεία τους προς την ανάρρωση καλό θα ήταν να υπάρχουν ειδικοί στο συγκεκριμένο θέμα καθώς οι κοντινοί σε αυτά τα άτομα άνθρωποι μπορεί να επιθυμούν να βοηθήσουν, όμως κάτι τέτοιο δεν είναι τις περισσότερες έστω φορές εφικτό.
Εικόνες ανακτημένες στις 12/03/2023 από τους διαδικτυακούς τόπους:
