© Γαμβρέλλη Χριστίνα
Πόσο σε φτιάχνει τελικά?
Αν υπάρχει κάτι που απασχολεί ένα μεγάλο μέρος των νέων της κοινωνίας μας σήμερα, αυτό είναι ο εθισμός. Είτε πρόκειται για κατάχρηση αλκοόλ είτε για τσιγάρα ή ακόμη και για ναρκωτικά, αυτά είναι προβλήματα τα οποία εξαπλώνονται με την πάροδο του χρόνου και επιμένουν παρά κάθε προσπάθεια που γίνεται για την αντιμετώπιση τους. Γιατί όμως συμβαίνει κάτι τέτοιο; Μήπως η προσέγγιση των συγκεκριμένων θεμάτων γίνεται με λάθος τρόπο;
Οι λόγοι για τους οποίους οι νέοι, κατα κύριο λόγο, σήμερα ξεκινούν αυτές τις κακές συνήθειες είναι διάφοροι. Ένας από τους βασικότερους λόγους είναι η αδιαφορία των γονέων. Ο όρος αδιαφορία είναι αρκετά τραβηγμένος αλλά πολλοί από τους νέους που καταφεύγουν στην κατάχρηση τέτοιων ουσιών, νιώθουν παραμελημένοι από τους γονείς τους. Άλλωστε βγάζει νόημα καθώς σε ορισμένες περιπτώσεις οι γονείς δεν αντιλαμβάνονται ότι το παιδί τους κάνει κατάχρηση, πράγμα που ίσως δηλώνει περιορισμένη απασχόληση με αυτό. Ένας άλλος λόγος που είναι ιδιαίτερα σημαντικός, είναι η πίεση από την παρέα. Σε μια παρέα η κατάχρηση μπορεί να ξεκινήσει από ένα άτομο και εν τέλη να επηρεάσει τα περισσότερα. Γενικότερα, δεδομένου του ότι οι φίλοι έχουν μεγαλύτερη επιρροή στους νέους από ότι οι γονείς, όταν οι φίλοι προτρέπουν τον νέο στην κατάχρηση ενώ οι γονείς του λένε το αντίθετο, ποιους θα ακούσει; Υπάρχει ακόμα μια κατηγορία νέων η οποία αρχίζει την κατάχρηση από ενδιαφέρον για νέες εμπειρίες. Συγκεκριμένα, με την αντίληψη που υπάρχει γύρω από αυτές τις ουσίες και τα ευφορικά συναισθήματα που προκαλεί η υπερκατανάλωση τους, πολλοί νέοι πέφτουν στην παγίδα να τις δοκιμάσουν μόνο από περιέργεια. Βέβαια θα μπορούσε κανείς να πει ότι υπάρχει μια επίσης διαδεδομένη αντίληψη γύρω από αυτές τις ουσίες και τις καταστροφικές για τους χρήστες συνέπειες που εμφανίζονται μακροπρόθεσμα αλλά αυτή δεν φαίνεται να επηρεάζει τους ίδιους. Όμως, εννοείται πως κάποιος που έχει εθισμό θα στηρίζεται στα θετικά αυτών των ουσιών και όχι τα αρνητικά.
Οι νέοι που πάσχουν από κάποιον εθισμό συχνά δεν αναγνωρίζουν τι πραγματικά κάνουν στους εαυτούς τους. Βάζουν σε μεγάλο ρίσκο τόσο την σωματική όσο και την ψυχική τους υγεία. Οι παρενέργειες που προέρχονται από το ποτό, το τσιγάρο και τα ναρκωτικά είναι υπερβολικά πολλές και μπορεί αρχικά να μην φαίνονται ιδιαίτερα σοβαρές αλλά μακροπρόθεσμα μπορεί να καταλήξουν σε πολύ άσχημες καταστάσεις. Αλλά όλα αυτά φαντάζουν μηδαμινά απέναντι σε όλα όσα ο εθισμός μπορεί να συνεπάγεται. Είτε μιλάμε για την προσοχή των γονέων είτε για την αποδοχή της παρέας ή ακόμα και για μια νέα εμπειρία, όλα αυτά θολώνουν την σκέψη των νέων. Αν ένα από τα παραπάνω αποτελεί το τέλος μιας διαδρομής, ο εθισμός την διαδρομή και οι παρενέργειες τυχαία εμπόδια που πετάγονται από παντού καθώς προχωράει κανείς πιο βαθιά, αξίζει πραγματικά να πάρει ένας νέος αυτό το μονοπάτι; Αξίζει πραγματικά ένας νέος να χάσει τον εαυτό του, να σπαταλήσει την ζωή του, να καταστρέψει την υγεία του, να “πετάξει” το μέλλον του, για κάτι που υποτίθεται πως θα έρθει με την κατάχρηση; Αξίζει κανείς να ζει σε έναν κόσμο φτιαχτό γιατί αδυνατεί να αντιμετωπίσει τον πραγματικό και δεν έχει κανέναν να τον βοηθήσει; Αξίζει να φτιάχνεται κανείς για να ξεχάσει τα προβλήματά του αντί να βρει τις δυνάμεις του και να τα αντιμετωπίσει στα ίσα; Με αυτή τη λογική, πόσο τους βοηθάει πραγματικά η κατάχρηση; Πόσο τους φτιάχνει τελικά; Γιατί προσωπικά δεν μπορώ να φανταστώ γιατί να κάνει κανείς κάτι τέτοιο στον εαυτό του. Δύσκολες φάσεις στην ζωή υπάρχουν πολλές, δεν είναι μέσα αντιμετώπισης αυτά.
Ωστόσο είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι οι νέοι που εκδηλώνουν κάποιον εθισμό δεν είναι ούτε “τελειωμένοι” ούτε “αδιόρθωτοι”. Υπάρχουν τρόποι για να βοηθηθούν αυτά τα άτομα. Το σημαντικότερο είναι να υπάρχει ψυχολογική βοήθεια από κάποιον ειδικό, καθώς τα αίτια της κατάχρησης αφορούν κυρίως στην ψυχολογία του ατόμου. Στη συνέχεια, ανάλογα με τον λόγο που το οδήγησε σε κάτι τέτοιο, θα ήταν καλό να υπάρχει η ανάλογη αντιμετώπιση. Αν για παράδειγμα πρόκειται για την αδιαφορία των γονέων, είναι μεγάλης σημασίας να υπάρξει η ενημέρωση τους για το θέμα ώστε να μπορούν να είναι εκεί για το παιδί τους. Αν, παρομοίως, πρόκειται για την αποδοχή της παρέας είναι κρίσιμο να υπάρχει πάλι η ενημέρωση των γονέων καθώς και η απομάκρυνση του ατόμου από την παρέα. Αν πάλι πρόκειται απλά για περιέργεια και ενδιαφέρον για νέες εμπειρίες το άτομο πρέπει να συμβουλευτεί από κάποιον ειδικό για το πως μπορεί κανείς να αποκτήσει νέες εμπειρίες χωρίς να βάζει σε κίνδυνο τον ίδιο του τον εαυτό. Γενικότερα, ακόμα και σε ένα πρόβλημα τόσο σοβαρό όσο ο εθισμός, υπάρχουν λύσεις. Το θέμα είναι να εφαρμόζονται άμεσα ώστε όλη η υπόθεση να είναι πιο εύκολη. Επίσης, για να ελαχιστοποιηθούν οι περιπτώσεις εθισμού στη νεολαία το σχολείο θα έπρεπε να ενημερώνει για αυτά τα ευαίσθητα θέματα ώστε τα παιδιά να αναγνωρίζουν τον κίνδυνο όταν έρχονται αντιμέτωποι με αυτόν. Ο εθισμός στο αλκοόλ, στα τσιγάρα, στα ναρκωτικά δεν αποτελεί κάποιου είδους ταμπού που δεν θα έπρεπε να συζητείται. Αντίθετα, είναι ένα πρόβλημα του σήμερα που κινδυνεύει να επηρεάσει και το αύριο αν δεν δράσουν οι υπεύθυνοι φορείς κατά την εξάπλωση αυτού του φαινομένου.
Συμπερασματικά, ο εθισμός που παρατηρείται στους νέους οφείλεται σε διάφορους παράγοντες. Επιπλέον, οι παρενέργειες που προκύπτουν από αυτόν είναι πολυάριθμες και για αυτόν τον λόγο είναι ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα. Όμως, υπάρχουν μέτρα που μπορούν να ληφθούν για να βοηθηθούν τόσο τα άτομα που υποφέρουν από κάποιο είδος εθισμού όσο και για τα παιδιά που σε κάποια φάση της ζωής τους θα έχουν την επιλογή να δοκιμάσουν. Μπορούμε άραγε με την λήψη αυτών των μέτρων να προβλέψουμε την επιλογή τους;
Εικόνες ανακτημένες στις 05/03/2023 από τους διαδικτυακούς τόπους:
Χριστίνα μου είναι εξαιρετικό!! Μακάρι όλα τα παιδιά της ηλικίας μας να είχαν τέτοιο σκεπτικό και ωριμότητα πάνω σε αυτό το θέμα. Μπράβο σου !!