© Γαμβρέλλη Χριστίνα
Πρέπει να ξεχάσεις για να θυμηθείς
Ζούμε σε μια κοινωνία η οποία παρά την πρόοδο της σε διάφορους τομείς, συνεχίζει να πιστεύει και να προβάλλει στερεότυπα και προκαταλήψεις. Πρόκειται για ιδέες που αφορούν σε ένα άτομο ή και μια ολόκληρη ομάδα ατόμων, που όμως δεν υπόκεινται με κανένα τρόπο στα όρια της λογικής. Δεν στηρίζονται δηλαδή σε καμία ορθή σκέψη και βέβαια δεν είναι επιστημονικά επιβεβαιωμένες.
Οι περισσότεροι άνθρωποι, συνειδητά ή ασυνείδητα, πιστεύουν σε προκαταλήψεις και στερεότυπα. Ωστόσο δεν είναι από πάντα έτσι. Οι άνθρωποι δεν γεννιούνται ούτε προκατειλημμένοι ούτε οπισθοδρομικοί. Από μόνοι τους δεν διαθέτουν προκαταλήψεις και στερεότυπα. Αντίθετα, τα μικρά παιδιά μπορούν να είναι απίστευτα ανοιχτόμυαλα και να αποδέχονται το διαφορετικό. Μέχρι δηλαδή να τους μεταδοθούν όλες αυτές οι ιδέες για τους γύρω τους που επηρεάζουν τον τρόπο που αντιλαμβάνονται το διαφορετικό και τις προθέσεις του. Αυτές οι ιδέες περνάνε από γενιά σε γενιά, μια διαδικασία που τυπικά δεν φαίνεται καθόλου εύκολη. Θα μπορούσε κανείς να πει: μα ποτέ δεν αναρωτήθηκε κανείς “Γιατί να πιστέψω κάτι τέτοιο;” ή “Γιατί ισχύει μια τέτοια ιδέα;” αλλά είναι σημαντικό να τονιστεί ότι εφόσον αυτές οι προκαταλήψεις και τα στερεότυπα μεταδίδονται στους ανθρώπους στην παιδική ηλικία και δηλαδή στην ηλικία που δεν έχουν ανεπτυγμένη κριτική ικανότητα για να μπορέσουν να κρίνουν αν αυτά που τους λένε είναι ορθά, να επιλέξουν αν θα τα πιστέψουν ή όχι, είναι λογικό να τα αποδέχονται και να μην αμφισβητούν την ορθότητα τους. Ως αποτέλεσμα, μεγαλώνουν πιστεύοντας σε αυτά και είναι δεδομένο πως άμα ένας άνθρωπος έχει μεγαλώσει πιστεύοντας σε κάτι, είναι πολύ δύσκολο να σταματήσει να το πιστεύει στο υπόλοιπο της ζωής του. Άρα, με αυτόν τον τρόπο δημιουργούνται νέοι άνθρωποι με αντιλήψεις παλαιότερες από τους παππούδες τους.
Όμως, αν θέλουμε η κοινωνία μας να προοδεύσει ακόμα περισσότερο, είναι κρίσιμο να απαλλαγούμε από τέτοιου είδους ιδέες. Οι άνθρωποι, θα ήταν καλό, να ξεχάσουν όλες τις προκαταλήψεις και τα στερεότυπα στα οποία επιμένουν και να θυμηθούν τον τρόπο σκέψης που διέθεταν ως παιδιά. Τότε που οι ιδέες στις οποίες σήμερα πιστεύουν δεν είχαν καμία ισχύ και μπορούσαν να αποδέχονται την διαφορετικότητα πολύ ευκολότερα. Να ξεχάσουν ότι τους έχουν μεταδώσει παλαιότερες γενιές και να θυμηθούν τι γνωρίζουν από μόνοι τους. Όταν γεννιούνται δεν διαθέτουν τέτοιες αντιλήψεις. Από αυτό απορρέει το συμπέρασμα ότι δεν τις χρειάζονται για να επιβιώσουν. Άρα αφού δεν είναι απαραίτητες ή έστω χρήσιμες γιατί να μην τις αφήσουν στο παρελθόν; Να ξεχάσουν τι λέει η κοινωνία για ορισμένες ομάδες ατόμων και να θυμηθούν τι λέει η λογική. Αυτές οι ιδέες που καλούνται να πιστέψουν δεν έχουν καμία λογική. Δεν στηρίζονται σε κάποιο λογικό επιχείρημα. Στην εποχή που τα επιχειρήματα είναι τόσο κρίσιμα και δηλαδή ο μόνος τρόπος για να αποδειχθεί μια ιδέα και να γίνει αποδεκτή, πως μπορούν οι άνθρωποι να πιστεύουν σε ιδέες που δεν διαθέτουν ούτε ένα λογικό επιχείρημα που να επιβεβαιώνει την ισχύ τους; Οι άνθρωποι πρέπει να ξεχάσουν για να θυμηθούν. Γίνεται βέβαια κάποια πρόοδος όσον αφορά σε αυτό το θέμα αλλά αν οι άνθρωποι επιθυμούν όντως να αφήσουν πίσω τους όλα αυτά που τους εμποδίζουν από το αποδεχθούν το διαφορετικό και να μην το κατακρίνουν, τότε υπάρχει ακόμα πολλή δουλειά που πρέπει να γίνει.
Συνεπώς, οι προκαταλήψεις και τα στερεότυπα τα οποία έφτασαν στην σημερινή εποχή από μια πολύ παλαιότερη αξίζει να αμφισβητηθούν όσον αφορά στην λογική που τα διέπει και την χρησιμότητα τους. Αν κάποτε η κοινωνία καταφέρει να απαλλαγεί από τέτοιου είδους αντιλήψεις τότε η πρόοδος που χαρακτηρίζει την εποχή μας θα είναι ακόμα μεγαλύτερη.
Εικόνες ανακτημένες στις 05/05/2023 από τον διαδικτυακό τόπο:
Πολύ εύστοχο αυτό που λες στο κείμενό σου Χριστίνα!
Συγχαρητήρια!!!