© Κατακουζηνού Ειρήνη Θεοδώρα
H μουσικότητα της ελληνικής γλώσσας
Η ελληνική φωνή κατά την αρχαιότητα ονομάζεται «αυδή». Η λέξη αυτή δε χρησιμοποιήθηκε τυχαία, καθώς προέρχεται από το ρήμα «άδω» που σημαίνει τραγουδώ.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πόσο σημαντική είναι η μουσικότητα της ελληνικής γλώσσας γράφει ο μεγάλος ποιητής Νικηφόρος Βρεττάκος: «Όταν κάποτε φύγω από τούτο το φως θα ελιχθώ προς τα πάνω, όπως ένα ποταμάκι που μουρμουρίζει. Κι αν τυχόν ανάμεσα στους γαλάζιους διαδρόμους συναντήσω αγγέλους, θα τους μιλήσω ελληνικά, επειδή δεν ξέρουν γλώσσες. Μιλάνε μεταξύ τους με μουσική». Επιπλέον, ο διάσημος Έλληνας και μουσικός Ξενάκης αλλά και ο Γίββων, μίλησαν και τόνισαν πολλές φορές ότι η ελληνική γλώσσα είναι εφάμιλλη της συμπαντικής. Μουσικότατη και γονιμότατη. Τέλος, είναι γνωστό ότι όταν οι Έλληνες ρήτορες πήγαν στη Ρώμη, όλοι οι Ρωμαίοι πολίτες έκατσαν να τους θαυμάσουν.
Στις σύγχρονες εποχές, η μουσικότητα της ελληνικής γλώσσας έχει χαθεί, εξαιτίας των καταστροφικών χρόνων της Τουρκοκρατίας. Επίσης, αξίζει να τονιστεί ότι οι άνθρωποι που κατοικούν στην επαρχία, είναι πιο κοντά στην αρχαιοελληνική προφορά από ό,τι οι άνθρωποι που κατοικούν στις πόλεις, οπότε αδίκως τους κοροϊδεύουμε (π.χ. οι Κρητικοί).
Χάρη στη μουσικότητα της, η ελληνική γλώσσα δόθηκε αβίαστα στους Λατίνους. Όπως γράφει και ο Ρωμαίος Οράτιος «η ελληνική φυλή γεννήθηκε ευνοημένη με μία γλώσσα εύηχη & γεμάτη μουσικότητα».
Πηγή: kaliterilamia.gr
Εικόνες ανακτημένες στις 10/03/2023 από τους διαδικτυακούς τόπους:
Παρά πολύ ωραίο το άρθρο σου !! Μπράβο!
Συγχαρητήρια Ρένα! Το άρθρο σου για τη μουσικότητα της «Ἑλλάδας γλῶσσας», όπως αποκαλεί στα γραπτά του ο Ηρόδοτος την ελληνική γλώσσα, είναι εξαιρετικό!